<$BlogRSDUrl$>
Novo Espazo Ceibe creado por TellaCeibe ;)

Faltam apenas anos, meses, e




Este espazo foi creado para que todo o que queira nos poida mandar os seus escritos ao noso correo electronico TellaCeibe@msn.come nós publicaremosllos encantados, sempre que non ofenda moito a ninguen ;).
_________


Título: O Respeto a un militar ! !
Posteado por: <a href="http://spaces.msn.com/members/saulpombo/" target="saul">Saúl</a>!
Data:
quinta-feira, setembro 01, 2005
Hai pouco faleceron compañeiros meus en afganistan, seguro que todos vos vistedelo en algun xornal ou na tv.
Eu creo que a esos compañeiros mortos se lles deu un gran respeto por parte tanto da sociedade do goberno galego como do español, pero non por unha pequena parte da sociedade galega. Falo concretamente da organizacion AMI que tiran merda contra o exercito desde a súa páxina web.
Estes "galegos" piden que non axa galegos no exercito o cal chaman mercenario por estar en afganistan, o curioso e que o que dín estes chavales de ami que son os que poñen as bombas en santiago e os que lles mandan unha carta bomba a un que kixo sair da súa organizacion, ¿quen fai o correcto o exercito que está colaborando por implantar a democracia nun país ou ami que onde ai democracia xeran violencia para derrubala? Tirar merda contra todo o que leve a bandeira española é facil pero antes mira o que fan por ti!
Habia que recordarlles a esta xente que todas as forzas de seguridad do estado ou locais ou autonomicas traballan para eles e o que consiguen existindo é un estado de benestar, que tí poidas sair á rúa a comprar pan sen que che metan un tiro na cachola e che violen á muller despois. Ou como ocorreu recentemente que marrocos non ocupe territorio nacional. Porque os corpos de seguridade españois (incluo autonómicos e locais) velan pola túa seguridade.E poderase pedir a independencia pero recorda que ata o país máis pekeno ten corpos de seguridade e agora mesmo se escupes contra eles coma fan desde AMI estas escupindo cara arriba e terminarache caendo na cachola.
Como último pra AMI, eu son galego e crieime con meus país que me ensinaron a escribir e a falar galego ¿que merda de idioma escribides vós na vosa paxina? Se queredes a independecia e falades así temos un pais veciño que e clavao pra vós. Polo que se ve, tedes moito tempo libre pa buscar palabras en portugués e adaptalas o galego. Gastade ese tempo en atopar solucións que axuden a Galiza e deixade de pintar a mona!!!

 

- ~ ~ - ~ ~ - ~ ~ - ~ ~ - ~ ~ - ~ ~ - ~ ~ - ~ ~ - ~ ~ - ~ ~ -


Título: (Sem titulo). ! !
Posteado por: <b><a href="http://spaces.msn.com/members/gande/" target="Hannah">Hannah</a></b>!
Data:
segunda-feira, abril 04, 2005
Os ollos moi abertos,con medo
O lume, o fume ; mil espellos no vento
As casas voltan negras
Todo negro
As rúas máis desertas
O silencio
Unha, dúas,tres bombas
Ceo aberto
Un dous tres berros
Tres e o cuarto un neno
Un paxaro inmenso
Cae ó inferno
Ti dis que cun home alí dentro
Eu non cho creo
Ti dis que todo o que vin é certo
Eu non quero crelo
Eles xogan ós soldados
Eu só Quero ser un neno
Eles queren ser memorados
Eu estou xogando a ser pequeno
Na praza un só cruceiro
De pedra, no medio e medio
Nese par de ollos mil bágoas
Mil bágoas,…voltou o demo.

 

- ~ ~ - ~ ~ - ~ ~ - ~ ~ - ~ ~ - ~ ~ - ~ ~ - ~ ~ - ~ ~ - ~ ~ -


Título: POR QUÉ? ! !
Posteado por: <b><a href="http://spaces.msn.com/members/gande/" target="Hannah">Hannah</a></b>!
Data:
sexta-feira, janeiro 28, 2005
por qué no ir al país de Nunca jamás y ser niña eternamente,
por qué no meter la inocencia en una botella y guardarla siempre,
por qué no mirar las estrellas y pensar que hay una manta que tapa el sol y esas luces agujeros,
por qué querer saberlo todo y quitar la magia a nuestros sueños,
por qué no soplar las velas y pedir de nuevo un deseo,sin pensar "no va a cumplirse",sin creer perder el tiempo.
Por qué intentar adivinar todas las respuestas,sin pensar que quizás las preguntas están mal hechas,
y por qué decir siempre lo contrario de lo que uno piensa,cuando todos somos mil mundos,cuando cada uno abre o cierra sus propias puertas...

 

- ~ ~ - ~ ~ - ~ ~ - ~ ~ - ~ ~ - ~ ~ - ~ ~ - ~ ~ - ~ ~ - ~ ~ -


Título: Tocada por un Angel ! !
Posteado por: <b><a href="http://spaces.msn.com/members/gande/" target="Hannah">Hannah</a></b>!
Data:
segunda-feira, dezembro 06, 2004
Sigo flotando sobre un mar helado, tan frío que me ahogo sin hundirme, me quedo sin respiración y las lágrimas saladas caen haciendo una vez más el mínimo ruido, una mezcla de sonidos, y haciendo al tiempo que el dolor sea insoportable y de ignorar imposible.
Hablo del daño, del miedo, de todo eso que siento cuando te alejas de mi callado, en silencio....hablo del dolor de no estar a tu lado, y no saber si eres tu o soy yo la que te ha fallado.
Prefiero dormirme, porque si duermo muero en este mar helado, y si muero el dolor queda atrapado en este océano y tu ya no puedes hacerme daño.

 

- ~ ~ - ~ ~ - ~ ~ - ~ ~ - ~ ~ - ~ ~ - ~ ~ - ~ ~ - ~ ~ - ~ ~ -


Título: Sempre voltas ti ! !
Posteado por: <b><a href="http://spaces.msn.com/members/gande/" target="Hannah">Hannah</a></b>!
Data:
sábado, dezembro 04, 2004
Esgótanseme as bágoas; primeiro o desacougo.
Esgótaseme tamén o riso e o sorriso e oio a túa voz nun eco frío que me di, ”xa non te quero”; primeiro vaise o pranto segundo o esquezo.
Esgótaseme o ar, xa non o trae o vento, xa non volta a entrar nos meus pulmóns desertos; primeiro o mar, segundo o olvido, terceiro o aire en movemento.
E esgótase desta vez a túa voz da miña mente, do meu corazón dos meus anhelos; primeiro vaise a chuvia, despois marchan os medos, terceiro respirar, e cuarto escapas ti, sempre de último ti, que marchas co vento, co ar, cos sons, coas ondas, cos desexos e cun “xa non te quero”.

 

- ~ ~ - ~ ~ - ~ ~ - ~ ~ - ~ ~ - ~ ~ - ~ ~ - ~ ~ - ~ ~ - ~ ~ -


Título: Onte vin outra vez ! !
Posteado por: <b><a href="http://spaces.msn.com/members/gande/" target="Hannah">Hannah</a></b>!
Data:
quinta-feira, dezembro 02, 2004
Onte vin outra vez as noticias, onte sentinme outra vez miserabel, ruin, culpabel. Si. Iso. Culpabel por non ser quen de axudar, de por a miña man nas súas feridas, e que non lles escape o sangue, e que non lles escape a vida.
Onte vin de novo as súas bágoas e sentín tamén as miñas, tempadas, tristeiras, ...paseniño, moi a modo e nelas reflectíronse unha a unha ,de novo as imaxes...
Onte voltei ver esas armas cruentas, eses homes que non o pensan... homes, homes....
E vin unha vez máis o medo nos seus ollos, que pouco a pouco, entre prantos e saloucos, entre berros... van pechando, pechando portas tras de si, mentres marcha pensando en calquera cousa, en que oxalá Deus exista, e o fin pechanse con medo á escuridade, ás sombras... á viaxe.

 

- ~ ~ - ~ ~ - ~ ~ - ~ ~ - ~ ~ - ~ ~ - ~ ~ - ~ ~ - ~ ~ - ~ ~ -